تهران پردیس

آیت الله فاطمی‌نیا(ره)، مجتهد و استاد اخلاق در جلسه ١٠٩ از سلسله جلسات سيری در صحيفه سجاديه که در مسجد ازگل تهران برگزار می‌شد(خرداد۹۸)، درباره استخاره و انواع آن فرموده بودند: «استخاره دو نوع است، یک وقتی است که انسان فقط با قلب و زبان خود از خدای متعال طلب خیر می‌كند كه استخاره‌ی اصلی هم همین است، مثلاً من به دنبال کاری می‌روم و دعا می‌كنم و از خدای متعال می‌خواهم که در اين كار من خیر قرار دهد.»

مرحوم درباره نوع دیگر استخاره فرموده اند: «یک نوع ديگر استخاره هست که مثلاً با تسبیح یا قران انجام می‌شود و اين نوع استخاره برای زمانی است که ابهام و ترديدي در گوشه‌ای از گوشه‌های قلب ما بماند كه با مشورت هم برطرف نشود، و الا در جايی كه مشورت كرده‌ايم و ابهام و شكی نداريم، ديگر استخاره جا ندارد.»

ایشان با ذکر یک مثال رایج توضیح داده: «مثلاً براي دختر خانومی خواستگار آمده، خواستگار و خانواده ايشان از لحاظ تدين و اخلاق و رفتار و… مورد رضايت هستند و آن‌ها را كاملاً می‌شناسيم، در مشورت هم به اين نتيجه رسيديم كه مورد مناسبی است، اینجا دیگر استخاره لازم نيست.»